Jubaea chilensis - palma miodowa

Jubaea chilensis

Gatunek rośliny z rodziny arekowatych z monotypowego rodzaju zwanego jubea Jubaea, zwyczajowo zwany palmą chilijską i palmą miodową. Pochodzi z południowo-zachodniego obszaru Ameryki Południowej i jest endemicznym gatunkiem obszaru chilijsko-patagońskiego.

Jest bardzo imponującą palmą osiągającą ponad 30 metrów wysokości, kłodzina u podstawy może osiągnąć do 1,5 m średnicy. Kłodzina jest krępa, szara i gładka. Obwód korony osiąga do dziewięciu metrów. Pierzaste liście mają długość od dwóch do czterech metrów. Palma ta rośnie bardzo wolno – jest jedną z najwolniej rosnących palm na świecie. Zakwita i owocuje dopiero po 60 latach. Dorosła palma w odpowiednim klimacie przyrasta do 20 cm rocznie. W klimacie umiarkowanym uprawa jubei jest możliwa, roślina przyrasta jednak znacznie wolniej (ok. 10 cm rocznie).

Jest tolerancyjna do około -15 °C, co czyni ją jedną z najbardziej odpornych na zimno palm z pierzastymi liśćmi. Ponieważ w swoim środowisku rośnie aż do wysokości 1400 metrów nad poziomem morza, nie wymaga gorących okresów letnich.

Tolerancja na mróz: do -15.